ستاره های فردا
آقای سروش خدابخشیان را می توان یک نمونه فرد خاص تعریف کرد...خودش در مورد خودش می نویسد...شدیداً علاقه مند و دارای توانایی بالا در یادگیری و حل مسئله ، توانایی تطبیق پذیری و همکاری بلند مدت ، منطقی و
. INTJ با پشت کار ، قابل اطمینان و اعتماد . ضریب هوشی ۱۲۴ (تست ریون) ، تایپ شخصیتی
من دقیقا نمی توانم افکار او را تبیین کنم ولی در زمانی که با او تدریس داشتم از صبر و حوصله شگفت انگیز او تعجب می کردم. همیشه به راه حل ها توجه داشت نه به مسایل...نگاه استراتژیک او باعث شد در دانشگاه شمسی پور تهران قبول شد و همزمان در یک شرکت برنامه نویسی و طراحی مدار فعالیت کند. برای او به عنوان یک نماد تلاش و خلاقیت می توان نمره خوبی در نظر گرفت.
امیر مهدی بختیاری متولد 16 مرداد 1382 یک نمونه از هنرجویان مشتاق الکترونیک و پر تلاش است. او دارای روحیه ای صبور و بسیار 360 درجه ای به اطراف نگاه می کند. بسیار کنجکاو و پر ایده است. از همان زمانی که در هنرستان رسالت منطقه 6 تهران با او درس داشتم از بقیه هنرجویان متمایزتر می نمود و واقعا اینطوری بود که سعی می کرد با کمک دانشی که بلد هست پروژه هایی را انجام دهد.ساخت آمپلی فایر و یک سیستم های قفل و کلید را می توانم از آن دوران مثال بزنم. کم کم هوشش را به سمت کدنویسی برد و علاقمند به بورس و بیزینس هم شد. خوشحالی من زمانی شد که خبر قبولی او را در دانشگاه شنیدم و او انگیزه مندانه به دنبال چیزهایی بود که می خواست... او همواره به عنوان یک فرد علاقمند به هدایت سایر هنرجویان بود تا مسیرهای درست تری را انتخاب کنند و حتی یکبار هم سر کلاس من آمد و برای سایر هنرجویان سخنرانی باشکوهی ارایه داد...برای او آرزوی موفقیت می کنم. او در زمینه های ساخت و طراحی مدارهای الکترونیکی خلاق و توانمند است.
شاگردان زیادی داشتم ولی مهندس آرین شهنی مثال زدنی است.
در اواخر دهه 80 از حدودای آبان ماه احساس کردم که یکی از شاگردانم ضمن ادب و اخلاق خاصی که دارد بسیار متفکرانه به درس گوش می دهد. شاید باید به راحتی از موضوع می گذشتم ولی نوع پرسش هایی که آقای شهنی می پرسید با بقیه شاگردانم فرق می کرد....آنها می پرسیدند که امتحان از کجا میاد...چند نمره داره...این قسمت رو بخوانیم یا نه....آقا دفتر چند برگ بگیریم....آقا ارفاق هم می کنید یا نه......ولی آقای شهنی می پرسید آقای محمدی وند زمان چیست...چرا زمان خلق شده است....آیا می توان به عقب برگشت...
به تدریج بافت سوالات آقای شهنی متوجه فیزیک و آینده شد... مطالعاتش را دنبال می کرد و درسش را هم متعارف می خواند....با نمراتش مشکلی نداشتم...من همواره بچه ها را به آزمایشگاه می بردم و این یکی از ویژگیهای خاص تدریس من بود...فکر می کنم در همان دوران بافتار ذهنی آقای شهنی به سمت و سوی تبدیل شدن به یک دانشمند بزرگ سوگیری کرد.... تشویقش کردم که اگر بتواند از ایران فاصله بگیرد و به کشورهای دیگر برود....و همین طور هم شد...سال های بعدی معلمش نبودم و زیر نظر سایر معلمان مدرسه مطهری درس می خواند ولی هویتش را همچنان حفظ می کرد...من عادت به نوچه و مرید پروری ندارم و شاگردانم را آزاد تربیت می کنم...دیگر از او خبری نشد تا اینکه یک روز به من گفت آزمون زبانش را داده است و قصد رفتن به استرالیا را دارد...گفتم پس کنکور چی؟ ....گفت دیگه اونجا درسم را ادامه می دهم....هم خوشحال و هم نگران شدم که نکند باعث تباهی زندگی جوانی دوست داشتنی شده باشم....ولی او واقعا قصد داشت یکی از برترین دانشمندان جهان شود.... مدتی بعد با هم ارتباط پیدا کردیم و خوشحال شدم که دانشجوی رشته فیزیک شده است.... از شرایط زندگی در دانشگاهش راضی بود....اما مدتی بعد از او اطلاعی نداشتم....تا اینکه چند روز قبل به طور اتفاقی پس از 11 سال ایمیل او را در گوشه برگه ای دیدم....ایمیل زدم و او بلافاصله جواب داد....متوجه شدم که سالها دنبالم گشته بود....ولی سرانجام بهم رسیدیم...اکنون او در دانشگاه به سمت داروسازی رفته است و در حوزه قارچ ها مطالعه و تحقیقات می کند.
مهندس شهنی به قارچ ها علاقمند است. خودش می گوید:
قارچ هایی که ماه پیش جمع کردم. نژاد psilocybe subearuginosa هستش. بومی استرالیا.
یکی از علایق جدیدم گیاه شناسی و قارچ شناسی هستش.
نزدیک به هفتاد درصد از همه ی داروها از گیاهان گرفته میشه.
در طول سالهایی که تدریس کرده ام شاگردان زیادی تربیت کرده ام که برخی از آنها در جامعه ایرانی یا جهانی به صورت موثر فعالیت می کنند. این صفحه را به یاد آنها باز کرده ام تا برای بقیه آنهایی که دلایل خوبی در زندگی ندارند الگوهای مناسبی باشند.
البته هر گلی رنگ و بوی خودش را دارد...
